Početna
5
Ultrazvuk
5
Ultrazvuk i color doppler bubrega

Ultrazvuk
i color doppler bubrega

Ultrazvučnim pregledom bubrega dobije se uvid u anatomske strukture bubrega i njihove nepravilnosti, upalna stanja i tumori. Kako bi se točno isčitali nalazi potrebno je da je liječnik iskusan jer se često zna dogoditi da su nalazi često lažno pozitivni ili negativni. Kod bubrega postoji mogućnost otkrivanja bubrežnih tumora od kojih je najčešći adenokarcinom bubrega, dok je kod djece riječ o nefroblastomu nazvanom Wilimsov tumor. Ultrazvukom abdomena prikazuju se i proširenja kanalnog sustava uzrokovana blokadom pri otjecanju mokraće. To se može dogoditi radi bubrežnih kamenaca ili tumora u mokraćovodu ili mokraćnom mjehuru. Ultrazvukom se mogu otkriti i prirođene anomalije i varijacije bubrega.

Color doppler renalnih arterija:
Dijagnostika bubrežne funkcije i protoka

Color doppler renalnih arterija je ultrazvučni Doppler pregled arterijskih i venskih struktura bubrega. Color doppler renalnih arterija potreban je tijekom kardiološke, nefrološke, urološke i dijabetološke obrade akutnih ili kroničnih smetnji funkcije bubrega kao i nekih upalnih procesa, aterosklerotske bolesti (ovapnjenja arterija sa sumnjom na suženja ili začepljenja), kod dijagnostičke obrade uzroka povišenog tlaka, kod tumora bubrega, kod nekih autoimunih bolesti, dijabetesa i ostalih stanja kod kojih je nužna pomna i kvalificirana analize krvožilnog arterijskog i venskog raspleta u bubrezima te analiza arterijskog i venskog protoka.

Neka od ovih stanja nose visoki rizik za zdravlje i život pacijenta te ih treba na vrijeme dijagnosticirati kako bi se provelo uspješno liječenje.

Color doppler metodom analiziraju se trbušna aorta i donja šuplja vena kao i polazišta arterija na trbušnoj aorti i njihov tijek i karakteristike.

Ultrazvuk bubrega ugodna je metoda za pacijenta, bezbolna i potpuno neškodljiva. Visoka kvaliteta ultrazvuka i color doppler prikaza čini ovaj pregled metodom primarnog izbora u dijagnostici bubrežne hemodinamike.

Ultrazvuk (uzv) bubrega i mokračnih puteva

Najčešća nefrološka dijagnostička pretraga je uzv bubrega. Pregled je bezbolan, traje oko 10 – 15 minuta i temelji se na pregledu ultrazvučnom sondom (nema zračenja, nema izlaganja kontrastnim sredstvima, nije štetna za organizam), a obavlja se preko sonde prislonjene na trbuh u ležećem položaju.

Ovo je osnovna dijagnostička pretraga koja nam pokazuje aktualno stanje bubrega (na temelju oblika i veličine može se reći o prisutnosti i/ili uznapredovalosti bubrežne bolesti). Ultrazvukom bubrega gledamo/mjerimo oblik, položaj i veličinu bubrega (normalna veličina bubrega je oko 10-12 cm) te ukoliko su bubrezi manji od 10 cm najčešće je riječ o kroničnoj bubrežnoj bolesti, a u nalazima obično budu povišeni urea i kreatinin.

Načelno bi svatko tko ima povišenu ureju i kreatinin ili prisutnu krv u mokraći trebao biti pregledan na UZV bubrega. Ukoliko su bubrezi povećani najčešće sumnjamo na zahvaćenost bubrega u sklopu šećerne bolesti. Potom se mjeri širina/debljina parenhima: pokazuje koliko je prisutno oštećenje bubrega (normalna debljina parenhima je iznad 1,5 cm, te je tamne/crne boje, dok u slučaju kronične bubrežne bolesti/zatajenja je prisutan ,,svjetliji parenhim,,).
Ultrazvukom bubrega također možemo opisati: prisutnost cista, kamenaca i drugih dobroćudnih ili zloćudnih promjena. Odmah se mogu dobiti informacije o cisti: kakve je veličine, gdje je smještena, je li dobroćudna ili zloćudna, je li pritišće mokraćne putove.

Sve veličine kamenaca su načelno lako vidljive ultrazvukom te se može reći koliko utječu na uredno oticanje mokraće te njihova anatomska lokacija.

Ovom metodom se može detektirati prisutnost dobroćudnih ili zloćudnih tumora bubrega. Ovo je osnovna metoda za dijagnosticiranje i praćenje policistične bolesti bubrega, kao i metoda izbora u slučaju učestalih infekcija mokraćnih puteva gdje anatomske i patološke varijante mogu biti uzrok normalnom oticanju mokraće u bubregu koje onda dovode do plodnog tla za nastajanje infekcija.
U sklopu pregleda UZV bubrega uključen je i pregled mokraćnog mjehura (pregledava se stijenka mokraćnog mjehura kako bi se isključili dobroćudni i zloćudni tumori). Konačno pregledava se i prostata gdje se određuje veličina iste (navedeno ne zamjenjuje pregled urologa).

Color Doppler bubrega i bubrežnih (renalnih) arterija

Color doppler je ultrazvučni modalitet kojim se mjere protoci u krvnim žilama. Pozicioniranjem ultrazvučne sonde iznad određene krvne žile (arterije ili vene) moguće dobiti podatke o smjeru i brzini protoka krvi kroz tu žilu.

Ovom metodom koja je kao i ultrazvuk bubrega potpuno bezbolna i neškodljiva za pacijenta pregledavamo protoke kroz bubrežne arterije koje dovode krv bubregu i kroz manje arterije u samim bubrezima. Pretraga traje oko 20-30 minuta te se isto kao i UZV bubrega obavlja sondom prislonjenom na trbuh dok pacijent leži na leđima.

Ovom pretragom dobivamo bitne informacije o nekoliko važnih stanja. Na temelju protočnosti manjih bubrežnih arterija (arteriola) možemo definirati prisutnost kronične bubrežne bolesti. Ukoliko imamo visoke otpore protoku kroz arteriole govorimo o kronično promijenjenim bubrezima kao posljedici višegodišnjeg nereguliranog krvnog tlaka, šećerne bolesti i ateroskleroze. Navedeno stanje također može biti i sam uzrok povišenog krvnog tlaka tzv. renoparenhimska hipertenzija.

U sklopu pregleda mjere se i brzine protoka kroz desnu i lijevu bubrežnu (renalnu) arteriju, te se računa omjer u odnosu na protok krvi kroz aortu. Ukoliko se dobiju povišene ili ne simetrične brzine navedeno može upućivati na česti uzrok arterijske hipertenzije: stenoza bubrežne arterije tj. renovaskularna hipertenzija.

Dopplerom bubrega opisujemo i vaskularizaciju (prokrvljenost) bubrega, a određene zloćudne promjene (zloćudne bolesti pokazuju pojačanu vaskularizaciju) je dopplerskim pregledom moguće bolje definirati.